De heenreis en de eerste twee dagen
Door: Raymond
03 September 2014 | Indonesië, Binjai
Maandag 1 september, zeven uur wakker door de wekker. Na maanden planning was het dan zo ver, voor drie en een halve week naar Indonesië! Na het controleren van de laatste dingetjes rijden we richting Schiphol, waar we uitgezwaaid werden door onze ouders, patricia en Ian. Twaalf uur 's middags vlogen we richting Kualu Lumpur, en vanuit daar vlogen we door naar Medan, Sumatra. De eerste paar uur in het vliegtuig vlogen voorbij maar de laatste uren leken steeds langzamer te gaan. Het feit dat we niet konden slapen in het vliegtuig maakte dat het een lange twaalf uur werden. Rond twaalf uur 's nachts (onze tijd) landen we op Kualu Lumpur en moesten toen twee uur wachten op de volgende vlucht die ons naar Medan, Sumatra zou vliegen. De vlucht zou een uur duren maar er bleek maar één baan open te zijn voor het opstijgen waardoor de vlucht een uur vertraging opliep. Uiteindelijk landen we vier uur 's nachts (onze tijd) en zijn we nog een uur bezig geweest om onze visum te regelen. Bij de uitgang stond onze chauffeur, gelukkig!!, nog op ons te wachten.
De beste man vertelde ons dat het ongeveer vier uur rijden was richting Bukit Lawang. Aangezien het voor ons vijf uur 's nachts was ging Ceel lekker op de achterbank liggen en heeft haar ogen anderhalf uur dicht gedaan. Ik zat voorin en het verkeer deed me weer denken aan man vakantie met Jochem naar Thailand. Bij elke inhaal manoeuvre werdt luid getoeterd zodat de auto, brommer of tuctuc geen plotselinge beweging naar rechts zou maken (ze rijden hier namelijk links ;)) wanneer we ze in haalde. Het waren over het algemeen wegen waar net geen drie auto's naast elkaar konden rijden maar waar geen van de chauffeurs, die naast elkaar reden met z'n drieën, van mening was dat zij even moesten wachten. Dit in combinatie met de hordes aan scootertjes die je links en rechts in haalde maakte het een apparte maar indrukwekkende rit. Dat onze chauffeur vertelde dat hij deze rit soms wel drie keer op een dag reed maakte dat wij respect maar tegelijkertijd medelijde met hem hadden. Na één zo'n rit zou je geestelijk namelijk wel gesloopt moeten zijn, scooters die zomaar de weg op schieten, mensen vanuit de tegengestelde richting die denken dat zolang ze maar toeteren best via onze weg helft kunnen inhalen, auto's die je rechts en links inhalen en afsnijden, de scooters ontwijken die door hun gewicht (dit kan een lading met goederen zijn of een gezin van vijf personen) gevaarlijk heen en weer slingeren en schoolbussen met een aantal kinderen op het dak. Na een rit van drie en een halve uur komen we aan in Bukit Lawang.
Aan de rand van het dorp worden we opgewacht door iemand van ons verblijf. We lopen een klein stukje door het dorp en gaan dan met een brug de rivier over waarna we ongeveer 200 treden omhoog moeten voordat we onze bestemming bereiken; On the Rocks. Na een welkomsdrankje en uitleg over het resort en de omgeving laat onze gastvrouw (die ons bron en siss noemen) de kamer zien waar we de komende twee nachten zullen doorbrengen. Dood op val ik een uurtje in slaap waarna we wat gaan eten en drinken. Rond half tien 's avonds lokale tijd (half vijf 's middags onze tijd) zijn we naar bed gegaan omdat we allebei dood moe waren, de afgelopen 33 uur hebben we beide maar twee uur geslapen.
Na een heerlijke nachtrust werden we 's morgens wakker met het gefluit van de vogels, het breken van de takken door de apen maar voornamelijk het prachtige uitzicht vanaf onze veranda op de groene achtergrond, Gunung Leuser National Park! Na een lekker ontbijt zijn we een rondje door het dorp gelopen en hebben wat voor ons zelf gedaan. Na een dagje reizen en morgen twee dagen trekken door de jungle dachten we dat een dag relaxen niet verkeerd zou zijn... Terwijl we dit schrijven zitten in het restaurant van ons verblijf, zien we apen van boom naar boom slingeren, wordt er live lokale muziek gespeeld en genieten wij van de omgeving onder het genot van een drankje. Wat een zwaar leven hebben we ook..
Waarschijnlijk schrijven we pas weer wat wanneer we zijn aangekomen in Jakarta aangezien we de komende dagen niet in staat zijn om iets te plaatsen.
Groetjes Celia en Ray
De beste man vertelde ons dat het ongeveer vier uur rijden was richting Bukit Lawang. Aangezien het voor ons vijf uur 's nachts was ging Ceel lekker op de achterbank liggen en heeft haar ogen anderhalf uur dicht gedaan. Ik zat voorin en het verkeer deed me weer denken aan man vakantie met Jochem naar Thailand. Bij elke inhaal manoeuvre werdt luid getoeterd zodat de auto, brommer of tuctuc geen plotselinge beweging naar rechts zou maken (ze rijden hier namelijk links ;)) wanneer we ze in haalde. Het waren over het algemeen wegen waar net geen drie auto's naast elkaar konden rijden maar waar geen van de chauffeurs, die naast elkaar reden met z'n drieën, van mening was dat zij even moesten wachten. Dit in combinatie met de hordes aan scootertjes die je links en rechts in haalde maakte het een apparte maar indrukwekkende rit. Dat onze chauffeur vertelde dat hij deze rit soms wel drie keer op een dag reed maakte dat wij respect maar tegelijkertijd medelijde met hem hadden. Na één zo'n rit zou je geestelijk namelijk wel gesloopt moeten zijn, scooters die zomaar de weg op schieten, mensen vanuit de tegengestelde richting die denken dat zolang ze maar toeteren best via onze weg helft kunnen inhalen, auto's die je rechts en links inhalen en afsnijden, de scooters ontwijken die door hun gewicht (dit kan een lading met goederen zijn of een gezin van vijf personen) gevaarlijk heen en weer slingeren en schoolbussen met een aantal kinderen op het dak. Na een rit van drie en een halve uur komen we aan in Bukit Lawang.
Aan de rand van het dorp worden we opgewacht door iemand van ons verblijf. We lopen een klein stukje door het dorp en gaan dan met een brug de rivier over waarna we ongeveer 200 treden omhoog moeten voordat we onze bestemming bereiken; On the Rocks. Na een welkomsdrankje en uitleg over het resort en de omgeving laat onze gastvrouw (die ons bron en siss noemen) de kamer zien waar we de komende twee nachten zullen doorbrengen. Dood op val ik een uurtje in slaap waarna we wat gaan eten en drinken. Rond half tien 's avonds lokale tijd (half vijf 's middags onze tijd) zijn we naar bed gegaan omdat we allebei dood moe waren, de afgelopen 33 uur hebben we beide maar twee uur geslapen.
Na een heerlijke nachtrust werden we 's morgens wakker met het gefluit van de vogels, het breken van de takken door de apen maar voornamelijk het prachtige uitzicht vanaf onze veranda op de groene achtergrond, Gunung Leuser National Park! Na een lekker ontbijt zijn we een rondje door het dorp gelopen en hebben wat voor ons zelf gedaan. Na een dagje reizen en morgen twee dagen trekken door de jungle dachten we dat een dag relaxen niet verkeerd zou zijn... Terwijl we dit schrijven zitten in het restaurant van ons verblijf, zien we apen van boom naar boom slingeren, wordt er live lokale muziek gespeeld en genieten wij van de omgeving onder het genot van een drankje. Wat een zwaar leven hebben we ook..
Waarschijnlijk schrijven we pas weer wat wanneer we zijn aangekomen in Jakarta aangezien we de komende dagen niet in staat zijn om iets te plaatsen.
Groetjes Celia en Ray
-
03 September 2014 - 16:35
Ina :
Hoi Celia en Ray, het is gelukt hoor! Ziet er allemaal heerlijk uit! Morgen lekker genieten van de natuur! Leuk reisverslag, je moet er wat voor over hebben, maar dan heb je ook wat!
Dikke kus en knuffel, tot het volgende verslag, groetjes Ina -
03 September 2014 - 18:03
Ben:
Ziet er fantastish uit
Was dat je eerste bingtan biertje
Nog veel plezier samen
Groetjes Ben -
03 September 2014 - 18:05
Emmy:
Wouwwwwwwwwww ziet er fantastisch uit!
Wat een andere wereld geniet ervan samen!!!
Liefs en groetjes Emmy -
03 September 2014 - 19:45
Patricia:
Zo super leuk!!!! Die apen! Echt wat voor jou Ceel! Niet stiekem eentje in je tas meenemen he :p
Heel veel plezier in de jungle, en vergeet vooral niet heel erg veel foto's te maken, ben zo benieuwd!
Hele dikke knuffel van Ian, Patries en Rayn -
04 September 2014 - 12:14
Marieke:
Wauw!!! Dat ziet er ge-wel-dig uit Raymond & Celia! Prachtige foto's, mooie natuur, geniet ervan xxx -
07 September 2014 - 14:29
:
Het ziet er inderdaad erg mooi uit! Ja Ben dat was mijn eerste Bintang :-) . Bedankt voor de leuke reacties. Groetjes Ray & Celia -
07 September 2014 - 15:34
Riza:
fantastisch hoor!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
